Alweer een week geleden gingen onze toppers van de C1 naar het Nederlands kampioenschap voor de C-jeugd 1e klasse. De route ernaar toe was niet een hele soepele zullen we maar zeggen. De ene week was het gevoel we gaan het flikken en de andere week was het gevoel dat ze het niet meer gingen redden. Maar door een Houdini act haalde ze op de laatste speeldag het kampioenschap waardoor ze naar het NK mochten.

De ploeg onder leiding van Peter de Wit en Esther Tesselaar konden hun avontuur die ze in het begin van het seizoen met de ploeg hadden afgesproken gaan waar maken, namelijk spelen op het NK. Maar zou dat ook onder leiding van Peter zijn? Hij had namelijk een vakantie geboekt naar zijn favoriete Griekenland met vrouw Sandra op de dag dat het NK was. Ik kan jullie vertellen dat vrouw Sandra zaterdag 22 juni alleen in het vliegtuig stapte en Peter een dag later zou volgen. Wat een topper en een Meervogel. De ploeg kon dus in zijn volle glorie naar Ridderkerk afreizen waar KCR de gastheer was. En het mag best gezegd worden dat ik mij in één van de mooiste accommodaties waande die ik bij het buitenkorfbal heb gezien. En de ook de organisatie liet aan niks te wensen over.

Maar nu weer even terug naar de toppers van de dag, de spelers. Wat waren ze gespannen maar dat hoort er nu eenmaal bij. De coaches namen de kinderen bij de hand en liepen naar de kleedkamer om het toernooi en tactieken eens goed te bespreken. Maar ik denk dat de woorden genieten en plezier ook genoemd zijn. Ook niet onbelangrijk maar ook het doel om te proberen 1e te worden op zo een NK is niet onbelangrijk zullen we maar zeggen.

Tijdens het voorstellen van de ploegen kwamen onze toppers onder luid gejuich van onze supporters het veld opgelopen en kon je ze stiekem betrappen op een kleine lach wat altijd weer een goed teken is. Onder het voorstellen werd er stiekem nog wat opgenomen met een camera om onze Esther als supervrijwilliger namens het KNKV eens in het zonnetje te zetten met een mooie weekje weg. En na het voorstellen werd Esther verrast met draaiende camera’s. En ik weet uit betrouwbare bronnen dat ze een drieletter woord gebruikte uit schrik. Je hebt het verdiend maar ik ben wel benieuwd wanneer jij een weekje vrij neemt bij Meervogels naast de verplichte zomervakantie …….

De eerste wedstrijd was tegen Exakwa uit Lelystad. In deze wedstrijd merkte je de spanning maar zag je wel dat de kans van winnen aanwezig was. Het begon stroef maar eindigde uiteindelijk in een verdienstelijke overwinning. De eindstand was uiteindelijk 8-6. En ja dan hoef je nog maar twee wedstrijden te winnen en dan …..

De temperatuur werd als supporter zijnde steeds beter. Een lekker zonnetje ben een klein briesje. Is nooit verkeerd! Maar hoe zouden de kids van de C1 hiermee omgaan. Maar ja als je dan weet dat je nog een grote kans hebt als je de andere twee wedstrijden wint dan zit dat meestal wel goed. De wedstrijd die volgde was die tegen MIA uit Amersfoort, de club waar Rosalie Peet haar kunsten laat zien die vroeger met een deel uit onze C1 samen speelde. Roos ik heb van je genoten. Helaas voor Roos waren de onzen hot en sleepte wij een overwinning van 12-6 binnen. En ja dan hoef je nog maar één wedstrijd te winnen en dan ……………

En ja de spanning werd langzaam opgebouwd voor die derde wedstrijd. Het enige wat ze niet mochten doen was verliezen van de andere vogels die op dat toernooi waren. De IJsselvogels uit Moordrecht. Een goede ploeg waar je nog niet zo maar van zou winnen. En dat was een terechte conclusie tijdens de wedstrijd. Maar we mochten niet verliezen dus maar hopen dat dit niet ging gebeuren. Door de hulp van onze supporters en onze super brulaap Lars streden die spelers om iedere vierkante cm met een overwinning als eindresultaat en die was echt niet makkelijk. En ja dan is het gelukt maar nog niet helemaal …….. De finale is bereikt dus op naar het hoofdgerecht …….. tegen Amicitia.

En dat Amicitia was op het toernooi al opgevallen. Een goede ploeg met sierlijke spelers die er ook voor gingen. Maar wij zijn ook gewoon goed dus laat maar komen. De ploegen werden onder luid gejuich voorgesteld aan het publiek. Als je dat op die leeftijd mag meemaken dan is dat toch geweldig en dat straalde beide ploegen ook uit. Amicitia heerste in het begin van de wedstrijd maar kon niet uitlopen mede door het niet opgeven van de toppers van de C1. En gedurende de wedstrijd kwamen onze matadoren terug in de wedstrijd door te strijden en te knokken. Wat een genot om dat te zien. Met een paar minuten op de klok komen ze op het laatste moment op gelijke hoogte met Amicitia en gaat de zoomer en slepen ze er een verlenging uit om het gewoon nog spannender te maken. In deze verlenging hebben ze gestreden en geprobeerd de overwinning binnen te halen maar helaas was de wedstrijd net te lang en werd de finale verloren met 15-13 in de verlenging. Wat een teleurstelling zagen wij allemaal. Maar wij hebben van jullie genoten. Op basis van strijd en inzet waren jullie de nummer 1 van dit NK maar helaas kan er maar 1 winnen.

Ik wil de C1 met de bevlogen coaches bedanken voor het mooie seizoen met deze geweldige afsluiting. Je wordt niet zomaar tweede. Later zal je beseffen dat het mooi was om mee te maken al hoop ik dat jullie dit ieder seizoen zullen meemaken.

Bedankt voor de mooie dag,
Eén van jullie supporters