• Overpeinzing: hoe wordt mijn hulpvraag geen smeekbede?

    Na 7 jaar moet ik tot de conclusie komen, dat ik nog steeds niet weet wat nou de juiste manier is. De één zegt, je moet mensen persoonlijk benaderen. De ander zegt, misschien moet je 't maar een keer fout laten lopen. Ik heb beide geprobeerd.
    Als je mensen persoonlijk benadert merk ik, zeker als ik dat al voor een tweede keer bij iemand doe, dat ik het liefst door de grond zak bij hun reactie, want hee, daar is alweer die vraag en "ik had je toch al gezegd dat ik niet....." jaaa, sorry, dat is ook zo. Oeps....
    Iets niet met opzet fout laten lopen (al voelt het wel zo, maar ja, ik héb gewoon niemand) maar toch fout laten lopen, stuit ook op commentaar, want waarom was er bij ons niemand....?
    Kortom, ik weet het ff niet.

    Wat ik wel weet, is, dat nu er twee vrijwilligers vertrekken die jaren lang geholpen hebben, de puzzel voor het komende seizoen nog lastiger gaat worden. Hoeveel houd ik er nog over, even tellen... 7? Dat is inclusief mezelf. En één die zelfs geen directe binding meer heeft met de club...

    En dan kom ik bij mijn overpeinzing. Hoe krijg ik wel aanwas van mijn groep? Of wellicht moet ik het hele concept maar eens op de schop gooien; gewoon alleen de teams indelen en hoppa, klaar is kees?

    Lang verhaal kort, ik zoek gastvrouwen of gastheren. Kijk niet zoals de Snollebollekes zingen, naar links...of naar rechts... maar kijk eens in de spiegel en bedenk: dit is iets voor mij, ik kom Meervogels helpen. JAAA! kantine@zkvdemeervogels.nl

    Petra Captijn